سیمای جغرافیایی شهرستان چادگان

شهرستان چادگان با مساحت 120000 هکتار با دو بخش مرکزی و چنارود، دو شهر چادگان و رزوه و 4 دهستان و 72 روستا در غرب استان اصفهان با مختصات جغرافیائی طول‌های 15-50 تا 52-50 و عرضه‌ای 30-32 تا 57- 32 واقع‌شده است. این شهرستان از شمال و شرق به شهرستان تیران و کرون و از جنوب به استان چهارمحال و بختیاری و از غرب به شهرستان فریدون‌شهر و از شمال غرب به شهرستان فریدن محدود می‌شود. ارتفاع از سطح دریا از 1850 متر شروع و تا 3600 متر بوده، آب‌وهوای منطقه معتدل تا سرد و حداکثر دما در تابستان حدود 37 درجه و حداقل برودت در زمستان در پاره‌ای از اوقات به 30 درجه سانتی‌گراد زیر صفر می‌رسد. منطقه آب و هوائی کوهستانی و مطبوعی دارد. در مورد وجه‌تسمیه چادگان گفته می‌شود که از دو بخش (چاد) و (گان) تشکیل‌شده است. چاد کلمه‌ای ترکی به معنی شیار و گان پسوند نسبت می‌باشد و این به خاطر قرار گرفتن بافت قدیم آن، در دره‌ای کوچک می‌باشد. البته علت اصلی پیدایش شهر چادگان را رودخانه زاینده‌رود و شرایط مساعد محیط طبیعی آن گفته‌اند. با توجه به طبیعت مساعد و نزدیکی به رودخانه زاینده‌رود، چادگان از قدیم ناحیه‌ای آباد بوده است. دین و آئین مردم شهرستان، اسلام و مذهب شیعه اثنی عشری و مردمی خون گرم، قانع و مهمان‌نواز بوده و درآمد، غالب آن‌ها از طریق کشاورزی و دامداری می‌باشد. وجود 45 مسجد کوچک و بزرگ و شرکت در اماکن متبرکه و مراسم مذهبی، نشان از اعتقادات مردم دارد. (3)

جمعیت

طبق نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال 1390 جمعیت این شهرستان 33943 نفر با 16971 نفر مرد و 16971 نفر زن و 9477 خانوار گزارش‌شده است که در جدول ذیل جزییات جمعیت شهری و روستایی مشخص‌شده است.

سیمای کشاورزی و دامداری

شهرستان چادگان با سطح کشت اراضی زراعی 100/34 هکتار که شامل 288/10 هکتار کشت آبی و 305/10 هکتار کشت دیم 180/11 هکتار آیش 2327 هکتار باغ می‌باشد و همچنین این شهرستان دارای 70 هزار هکتار مرتع می‌باشد.

شهرستان چادگان به دلیل دارا بودن مراتع کوهستانی با پوشش مناسب و آب‌وهوای سرد و معتدل، محل مناسبی برای پرورش انواع دام و طیور و مناسب برای تعلیف دام‌های عشایر و همچنین طبیعت بکراین منطقه مانع از شیوع بیمارهای دام و نباتات زراعی گردیده است و محل مناسبی جهت سرمایه‌گذاران بخش کشاورزی می‌باشد.

از طرفی منطقه به دلیل کشاورزی و دامداری سنتی، پتانسیل بهره‌گیری از دانش جدید را دارد و می‌توان تولید و اشتغال را به میزان قابل‌توجهی بالا برد. همچنین منطقه پتانسیل کشت انواع گیاهان داروئی، گیاهان بذری، پیاز بذری، گل محمدی، زعفران، باغات دیم را نیز دارد.

آب‌وهوا

این شهرستان به دلیل موقعیت کوهستانی و ارتفاع بیش از 2000 متر از شرایط اقلیمی کوهستانی برخوردار است و نزولات آسمانی به‌صورت برف و باران از اواسط فصل پاییز تا اوایل اردیبهشت‌ماه ادامه دارد. حداکثر نزولات جوی در ماه‌های دی، بهمن، اسفند و فروردین‌ماه و در ماه‌های دی، بهمن و اسفند داری دوره یخبندان بوده است. میانگین درجه حرارت سالانه شهرستان 5/10 و میانگین حداکثر و حداقل آن به ترتیب 1/15 و 9/4 درجه سانتی‌گراد است حداقل مطلق دما نیز 8/7-(دی‌ماه) و حداکثر مطلق آن 5/26 درجه سانتی‌گراد (تیرماه) می‌باشد. متوسط بارش سالیانه 5/332 میلی‌متر است. میانگین رطوبت نسبی سالیانه 5/49 درصد، تعداد روزهای یخبندان در سال 150 روزاست.

پوشش گیاهی

بر اساس مطالعات به‌دست‌آمده پوشش گیاهی مراتع منطقه با تیپ غالب گون Astrschanta SPP عمده پوشش مرتعی در سطح مراتع شهرستان را به خود اختصاص می‌دهد. ولی این پوشش تحت تأثیر شرایط طبیعی و اجتماعی منطقه متفاوت بوده به‌گونه‌ای که در بعضی مناطق تخریب و فرسایش خاک سطحی توسط ساکنین منطقه و وجود لایه‌های آهکی در قسمت‌های بالایی خاک ضعف آن را باعث شده است. با بهره‌برداری بی‌رویه از گونه‌های مرتعی بخشی از گونه‌های گیاهی نادر، آندمیک در حال انقراض است که در یک جمع‌بندی از مراتع شهرستان باید گفت ارزش اکولوژیکی گونه‌های بوته‌ای و درختچه‌ای و تأثیر آن در حفاظت خاک (گونه‌های متفاوت گون) قابل‌محاسبه نبوده و در الویت حفاظت قرار دارند. از حدود 8/64 هزار هکتار مراتع شهرستان که 9/. درصد از کل مراتع استان را به خود اختصاص می‌دهد. حدود 34 درصد به مراتع درجه‌یک، 7/2 درصد مراتع متوسط و 3/63 درصد مراتع فقیر و صخره‌ای می‌باشد. از حدود در سطح شهرستان پوشش جنگلی به‌صورت طبیعی وجود نداشته بلکه جوامع کف دره‌ای در حاشیه رودخانه‌ها و دره‌ها مشاهده می‌گردد. برای زیبایی منظر و استفاده از چوب و جلوگیری از فرسایش بیشتر در این شهرستان درختکاری صورت می‌گیرد.